Chanel_Banner 5_12528791_sidebar

300x600

Chanel_Banner 4_12528790_sidebar

Chanel_Banner 3_12528789_sidebar

Chanel_Banner 2_12528788_sidebar

Chanel_Banner 1_12528787_sidebar

Chanel_Banner 3_12528794

Masthead (970 x Auto)

Orta banner (970 x Auto)

Chanel_Banner 2_12528793

Chanel_Banner 1_12528792

BMW GLK

honda-hrv-2

honda-hr-v-1

mercedes-g580-2

mercedes-g580

Odea Bank_8 Kasım 2024

fossil-2

fossil-banner-1

koc-holding-10kasim-2

koc-holding-10kasim

president-4

president-kasim-3

president-kasim-2

president-kasim

Odea Bank_4 Kasım 2024

velavit-kasım-2

velavit-kasım

fiat-600-2

fiat-600-iletisimi

Akbank Sürdürülebilirlik_Ekim_KV2_

Akbank Sürdürülebilirlik_Ekim_KV1_

hafele-2

hafele-1

Mercedes2_2409

Mercedes_240924

THY_MILES&amp;SMILES 2

THY_HAYATTA HER AN

Mercedes Benz IKSV_Mayıs 2024

oggusto club

boş banner Zehra

boş banner

Gizlilik İlkeleri

Çerezler

Reklam ve İş Birliği

Hakkımızda

Künye

OGGUSTO Academy

Etkinlikler

İletişim

Yılbaşı

Seyahat by Miles&amp;Smiles

Gentlemen by BMW

Moda

Sanat by Koç Holding

Güzellik

Pets

Mücevher / Aksesuar by Fossil

Spor

Lifestyle by Honda

Well-Being by Velavit

Wedding

Dekorasyon by Häfele

Gastronomi by President

Teknoloji

Business &amp; Yatırım by Odea

Sürdürülebilir Yaşam by Akbank

Astroloji

Şehir Rehberleri

Yurt İçi

Yurt Dışı

Otomobil

Saat

Erkek Bakımı

Erkek Modası

Trendler

Markalar &amp; Tasarımcılar

Stil

Türkiye

İstanbul

Röportajlar

Makyaj

Saç

Cilt Bakımı

Dekorasyon Trendleri

Dekorasyon Fikirleri

Bitki ve Outdoor Yaşam

Renk Önerileri

Yatırım by Odea

Home Office

Etkinlik

Film ve Dizi Önerileri

Çocuk

Düğün Hazırlığı

Gelinlik

Eser ve Müze İncelemeleri

Sanatçı

Sergi


<p><em>18 Ekim&#8217;de vizyona giren &#8220;We Live in Time-Son Ana Kadar&#8221; filmini odağımıza aldık. Bir ilişkide yaşanan her türlü iniş-çıkışı ve duyguyu iliklerimize kadar hissettiren bu aşk ve dram filmini, SineGastro yazarı Selçuk Uzman yorumladı.</em></p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full is-resized"><img decoding="async" width="250" height="250" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/10/selcuk-uzman.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=250%2C250&ssl=1" alt="" class="wp-image-320003" style="width:250px;height:auto"/><figcaption class="wp-element-caption">Selçuk Uzman</figcaption></figure></div>


<p>Artık benim için yeni bir filme 8 ve üzeri puanlar vermek zorlaştı. Son dönemin büyük bütçeli yapımlarından sinema zevki alamamak üzücüydü. Neyse ki, hikâyesi güçlü iyi filmler sessiz sedasız kendini hissettiriyor. Büyük tanıtım organizasyonlarına gerek duymadan, sadece gerçek sinemaseverlerin gönüllü tavsiyeleriyle kulaktan kulağa yayılıyor. Çünkü böyle filmlerin üzerine konuşmak ve yazmak sinemaya inancımızı tazeliyor. Perde karardığında Yusuf Atılgan&#8217;ın yaptığı gibi, bizi &#8216;sinemadan çıkmış insan&#8217;a dönüştüren tarzda filmlerin azalması, biraz da çağımızın odaklanamama sorunuyla ilgili. Filmciler yaptıkları filmlerle, izleyiciler de izledikleri filmlerle tam bir bütünleşme hali yaşayamıyor. Bu yüzden sinema salonlarının telefonları ve dışarıda hızla akan yaşamı sessize aldıran karanlığına her zamankinden daha çok ihtiyacımız var.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full"><img decoding="async" width="730" height="562" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/10/son-ana-kadar-1.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=730%2C562&ssl=1" alt="" class="wp-image-319995"/></figure></div>


<p>We Live in Time’ın hikâyesine odaklanıp girmek zor değil. Duru, basit ama hayatın içinden. “Timeline-hopping” yani zaman çizelgesinde serbestçe ileri geri atlama tekniğiyle ilerliyor. Bu zamanı eğip büken akışıyla başlarken kafa karıştıracağını düşündürse de kısa süre sonra her şey yerli yerine oturuyor. Filmin tamamını sırtlayan iki ana karakter, Tobias (Andrew Garfield) ve Almut (Florence Pugh)&#8217;un ilişkisinin her dönemini, kırılma noktalarını görebiliyoruz böylece. Birbirlerini nasıl bulduklarını, aşka nasıl düştüklerini, felaketleri birlikte nasıl göğüslediklerini dizi bölümü gibi ayrı epizotlarla tamamlıyoruz. Yani en başta karmaşa yaratacağını düşündüğümüz şey, karakterlerle aramızdaki mesafeyi kestirme bir yoldan kısaltarak hikâyeyi temelden kavramamızı sağlıyor.</p>



<p>Almut, Michelin yıldızlı lokantada hırslı bir şef. İşiyle arasında başka bir tutkuya yer yok gibi görünüyor. Gece otobanda bornozlu bir adama çarpana kadar rutinleri de pek değişmiyor. Tobias, ucuz atlattığı kazadan sonra boyunlukla gözlerini açtığında karşısında uyuklayan Almut’u görecek. Bornozla o saatte otobanda ne aradığını, boşanma protokolünü imzalayacağı bir kalem almaya çıkmakla açıklayacak. Sanırım bu tuhaflığı açıklamak için boşanma protokolü makul bir sebep. İyileştikten sonra Almut’un çalıştığı lokantaya gidip elinden çıkan fine dining’leri zevkle yiyecek. Aslında ikilinin buluştuğu temel ortaklık konusu, yiyecekler ve seks. Bayıldıkları bir kremalı bisküviyi yerken ya da birdenbire sevişirlerken, her defasında yüksek bir arzu duyuyorlar. Hatta Almut hamileyken de kanser olduğunu öğrendiği gün de durum değişmiyor. Bir ara evlenmeden önce Tobias’ın çocuk istemesi yüzünden ayrılıklarına gidiyoruz. Tobias, boşandıktan sonra ikinci evliliğini yaşayan çoğu erkek gibi temkinli. Almut’un, gerilince her şeyi bitirmeyi göze almış cümlesine evi terk etmekle karşılık verse de vazgeçmiyor. İçten içe hikâyenin sonunun gelmediğini biliyor. Birlikteliklerinin mükemmel günleri ile zor günlerinin dipleri arasında sıçrıyor filmdeki zaman. Almut’un inatçılığı, Tobias’ın sakinliğiyle törpüleniyor. Tobias da tam olarak Almut’un bu tarafına tutulduğunun farkında olarak ilişkiyi yürütüyor.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full"><img decoding="async" width="730" height="487" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/10/son-ana-kadar-3.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=730%2C487&ssl=1" alt="" class="wp-image-320091"/></figure></div>


<p>Almut, hastalık haberini aldıkları gün Tobias’tan gizli gizli uluslararası bir şef yarışmasında ülkesini temsil etmeye hazırlanıyor. Karnındaki bebeğe ve yumurtalığındaki kiste rağmen ortağı Jade’i (Lee Braithwaite) yanına alarak, paramparça hislerle savaşacağı yoğun tempolu aylar başlıyor. Almut’un kanser teşhisinden sonra ilişkisi, bebeği ve işinden vazgeçmeden yaşama tutunma azmini Florence Pugh mimiklerinde kusursuz taşıyor. Doğrusu Almut, artık hayatta başladığı hiçbir şeyin, gençliğinin buz pateni gibi yarım kalsın istemiyor. Filmin çok iyi düşünülmüş finalinde, onu buzda uzaklaşırken görmek hikâyesini tamamlıyor.</p>



<p>Yönetmen John Crowley, prömiyerden önce Lou Reed&#8217;in “Magic and Loss (The Summation)” şarkısıyla filmini özetliyor:&nbsp;<em>“Her şeyde biraz sihir vardır / Ve sonra her şeyi dengeleyen biraz kayıp.”</em>&nbsp;</p>



<p>We Live in Time, romantik komedi türüne sokulamayacak kadar esaslı bir drama. Fakat bir rom-com işinden alınabilecek keyfi de vermeyi ihmal etmiyor. Hayattan ne bir eksik ne bir fazla film. After Life&#8217;takine benzer şekerli bir keder. Zaten Tony&#8217;nin sevgili karısı da (Kerry Godliman) görünüyor ucundan. Bir başı sevinçten ağlamak, bir başı ölümden beter yaşamak. Ama aşka düşmek var, akşama ne yiyeceğini düşünmek var, her şeye rağmen bir çocuk gülüşünde iyileşmek var.</p>


medium

thumbnail

medium_large

300x300

slider

big_card

card

interest

son-ana-kadar-kapak

Biraz Romantik Komedi, Biraz Dram, Çokça Aşk: “Son Ana Kadar”

sanat-ile-ilgili-en-iyi-filmler

Sanat Dünyasını Konu Alan En İyi Filmler


<p><em>Maryam Moghaddam ve Behtash Sanaeeha&#8217;nın &#8220;En Sevdiğim Pastam&#8221; filmini tüm detaylarıyla analiz ediyoruz.</em></p>



<p>Beyaz İneğin Türküsü filminden sonra Maryam Moghaddam ve Behtash Sanaeeha&#8217;nın beraber yazıp yönettikleri ikinci filmleri ismi kadar lezzetli. En Sevdiğim Pastam (My Favorite Cake), 70 yaşından sonra yalnızlığına son vermeye niyetlenerek bir tür ava çıkan Mahin’in (Lili Farhadpour) emekliler lokantasında gözüne kestirdiği taksici Faramarz’ı (Esmaeel Mehrabi) evine davet etmesiyle ilgili.</p>



<p>Devrim öncesi İran&#8217;ın ışıltılı hayatını yaşamış kuşağın kadınları bir masada toplandıklarında o günlere dönmüş gibi hissediyorlar. Mahin, arkadaşlarıyla havuz sonrası bu rutin buluşmalarında çok eski bir arzunun yoksunluğunu keşfeder. Eski günler artık yoksa bile o günleri yaşamış kimseler pekâla birbirini bulabilir. Doğrudan eve gitmek yerine bir değişiklik yapar o gün Mahin. Gençliğinde dekolteli giysilerle eğlenmeye gittiği otele uğrar, parkta zaman geçirir, park görevlisiyle sohbet açmaya çalışır, ahlâk polislerinin elinden bir genç kızı kurtarır. Koruduğu kızın sevgilisiyle uzaklaşmasını izlerken yalnızlığıyla yeniden yüzleşir.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full"><img decoding="async" width="730" height="486" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/10/objektifin-otesinde-en-sevdigim-pastam-film-analizi-1.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=730%2C486&ssl=1" alt="" class="wp-image-304720"/></figure></div>


<p>Mahin son olarak öğlen yemeği için emekliler lokantasına (devletin verdiği fişlerle emeklilerin uygun fiyata yemek yiyebildikleri kamu anlaşmalı bir işletme) uğramaya karar verir. Öğününü tek başına yemeyi tercih eden Faramarz, yan masadaki arkadaşlarının her gün neden dışarıda yediğine takılmasına, &#8220;Hepiniz evlisiniz, evde hanımlarınızla yiyorsunuz. Bense yalnız biriyim&#8221; diye karşılık verir. Faramarz’ın kendi halindeliğini ve sıradanlığını fark eden Mahin, konacağı dalı bulmuş gibi sevinir. Zararsız biri olduğuna içgüdüsel hislerle ikna olur. Fişini verdiği yemeğini bile beklemeden Faramarz&#8217;ın çalıştığı taksi durağına onu bulmak için gittiğinde gece yarısını beklemesi gerekecektir. Bir kere uzaktan gördüğü ve hakkında hiçbir şey bilmediği adamı saatler boyu beklemesini garipsemeyelim diye filmin açılışı Mahin’in yalnızlık döngüsünü tam da o gün kırmaya koşullanma evresiyle başlar. Tam da burada Alain Badiou’nun, günümüzde dijital ağlar üzerinden risksiz bir eylem biçimi olan ‘âşık olma’ya karşı çıkmasını anımsıyorum. Badiou, olması gerekenin ‘aşka düşmek’ olduğunu hatırlatarak derdini şöyle özetlemişti: </p>



<p>“Oysa ben aşkın ortaklaşa bir zevk olduğuna, neredeyse herkes için yaşama yoğunluk ve anlam kazandıran bir şey olduğuna inanıyorum, bence aşk bütünüyle risksiz bir düzende yaşamın zenginliği olmaktan çıkar.” Yani Mahin’in İran gibi katı kuralların uygulandığı bir toplumda “yaşını başını almış” bir kadın olarak tanımadığı bir adama duyduğu ilginin peşinden gitmesi aşkın doğasında vardır. Ancak ortaklaşa bir zevkin, karşılıklı bir dışavurumun özgür ikliminde doğabilen gerçek aşkın.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full"><img decoding="async" width="730" height="366" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/10/objektifin-otesinde-en-sevdigim-pastam-film-analizi-2.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=730%2C366&ssl=1" alt="" class="wp-image-304721"/></figure></div>


<p>Faramarz’ın taksisinden Mahin’in evine geçtiğimizde, gösterilen her ayrıntıyla gecenin içine çekiliriz. Bir evin kapıları kapandığında başka zaman değiştirebilir insan. Örneğin, zulada sakladığı yasak şarabı çıkarabilir, masaya sıcak yiyecekler dizebilir, en sevdiği pastasını yapabilir, tek akşamlık da olsa sofradaki yalnızlığına son verebilir. Her gün telefonda konuştuğu kızı, havuz sonrası buluştuğu arkadaşları ve meraklı komşuları dışında kimsesi yok Mahin&#8217;in. Kocası öleli beri ülkesinin ve kendi tarihinin parlak günlerini duvardaki fotoğraflarla anıyor. Aşk ve şarap birleştiğinde uzun bir gece başlıyor.</p>



<p>Faramarz için kıyafet değiştiren Mahin’in heyecanı geceyi sürükler. Faramarz ise şaşkın ama sevinçlidir. Dönmesi gereken işinden izin alır, kendini Mahin’in arzusuna ve yıllardır içmediği şarabın olağanüstü hislerine bırakır. İlk yudumdan sonra rahatlar. Çiçeği burnunda çiftin mutfak masasında başlayıp bahçede devam eden çakırkeyf konuşmaları canımızı hem şarap hem böylesi bir aşk çektirir.</p>



<p>&#8220;Bezminde geçen bir geceyi bin yıl uzatsam&#8221; diye bir söz okumuştum yıllar önce bir kitapta. Mahin ile Faramarz’ın arasında başlayan geceyi tek başına açıklayabilecek bir söz bu. Bezm, yani bahçe demek. Mahin’in şirin ama karanlıkta kalmış bahçesini el becerisiyle aydınlatan Faramarz’ın, sohbetlerine orada devam ederken hayatının en güzel gecesini yaşadığını söylemesi aslında bin yıllık bir hikâyedir. Onu aramak ve beklemek için tek sebebin kalmamışken gelip seni bulur aşk. Tel dolapta yıllarca vaktini bekleyen şarapla uyuşur geçmişin acıları. Yaşanmamış eksik bir ömrü tek gecede tamamlar bazen hayat.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full"><img decoding="async" width="730" height="487" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/10/objektifin-otesinde-en-sevdigim-pastam-film-analizi-3.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=730%2C487&ssl=1" alt="" class="wp-image-304722"/></figure></div>


<p>Şehirde ahlak polisleri, mahallelerde dalkavukları. Ne şarabın tadı kalmış akıllarında ne aşkın. Devrim öncesi hatıralarıyla alıştıkları bir şey yaşamak. Yine de özgürler hiç olmadıkları kadar. İnsanın içinde büyüttüğü özgürlüğe kilit vurabilecek bir sistem icat edilmedi henüz. Muhafızlar herkesi hapsedebilir, her masum şeyi cezalandırabilir fakat hayallere erişemez. Sadece Mahin ile Faramarz&#8217;ın hikâyesi değil bu. Ömürlerinde bir kez olsun, &#8220;hayatımın en güzel ânını yaşıyorum&#8221; demeyi becerebilmiş mutsuzların, karamsarların, kalbi kırıkların, yeniklerin, yapayalnızların da hikâyesi.</p>



<p>Filmden sonra ilk işim dans sahnesinde Mahin’in teybe koyduğu kasetten çalan Fereydoon Farrokhzad’a ait Daro Va Nemikonam şarkısını bulmaktı. “İlaç kullanmıyorum” anlamına gelen şarkı isminin, dans eden taze âşıkları bekleyen sonla uyumlanması da ilginç.</p>



<p>Berlinale&#8217;den iki ödülle dönen film Türkiye’de ilk defa İstanbul Film Festivali’nde gösterilmişti. En Sevdiğim Pastam halen vizyondayken bir sinema salonunda yoğun duygularla izlenebilecek ve duru anlatımıyla bellekte uzun zaman imgesini sürdürebilecek bir film.</p>



<p>{274351}</p>



<p></p>


objektifin-otesinde-en-sevdigim-pastam-film-analizi

Objektifin Ötesinde: “En Sevdiğim Pastam”

mutlaka-izlemeniz-gereken-en-iyi-netflix-dizileri

En İyi Netflix Dizileri

en-iyi-aksiyon-filmleri

Mutlaka İzlemeniz Gereken En İyi Aksiyon Filmleri


<p><em>Dünya sinemasının en prestijli organizasyonlarından biri olan Venedik Film Festivali&#8217;nin 2024 yılında dikkat çeken filmlerini keşfedin.</em></p>



<p><strong>2024 Venedik Film Festivali</strong>, dünya sinemasının en prestijli organizasyonlarından biri. 28 Ağustos &#8211; 7 Eylül arasında 81. kez kapılarını açacak olan festival, bu yıl hem yeni filmler hem de usta auteur&#8217;lerin eserleriyle büyük ilgi görüyor. Pedro Almodóvar, Luca Guadagnino, Todd Phillips gibi yönetmenlerin merakla beklenen yapımları <strong>festivalin öne çıkan filmleri</strong> arasında yer alıyor. Angelina Jolie’nin Maria Callas’ı canlandırdığı &#8220;Maria&#8221;, Joaquin Phoenix ve Lady Gaga’nın başrollerini paylaştığı &#8220;Joker: Folie à Deux&#8221; gibi filmler su şehri Venedik’te ilk seyircileriyle buluşuyor.</p>



<p>Festivale Fransız sinemasının efsanevi oyuncusu Isabelle Huppert başkanlık ediyor. Elle ve The Piano Teacher gibi filmlerdeki unutulmaz performanslarıyla tanınan Huppert, jürinin başında yer alarak festivale deneyimli bakış açısını getiriyor. Bu yılın jürisi, aralarında James Gray, Agnieszka Holland, Kleber Mendonça Filho ve Giuseppe Tornatore gibi uluslararası alanda tanınmış yönetmenlerin de bulunduğu etkileyici bir kadroya sahip.</p>



<h2 class="wp-block-heading has-text-align-center"><strong>Queer, Luca Guadagnino</strong></h2>



<figure class="wp-block-embed is-type-video is-provider-youtube wp-block-embed-youtube wp-embed-aspect-16-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe loading="lazy" title="Queer Trailer 2024 | Daniel Craig | Drew Starkey | Queer Luca Guadagnino | Queer Daniel Craig |" width="500" height="281" src="https://www.youtube.com/embed/x8A6fG_Kdzk?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>
</div></figure>



<p class="has-text-align-center">Geçen sene Challengers’la yıl boyu konuşulan Luca Guadagnino, cesur ve provokatif tarzını bu kez William S. Burroughs’un kült romanı Queer’e uyarlıyor. Daniel Craig’in başrolünde yer aldığı film, 1950’lerde Meksika’da yaşayan eşcinsel bir adamın kimlik arayışını ve toplumun dayattığı normlarla mücadelesini anlatıyor. Guadagnino’nun görsel açıdan zengin sineması hikâyeyi derinleştirirken, Bond’la bütünleşen Craig&#8217;in ayrıksı rolünü ise eleştirmenler şimdiden sevmiş görünüyor.</p>



<h2 class="wp-block-heading has-text-align-center"><strong>Joker: Folie à Deux (Joker: İkili Delilik), Todd Phillips</strong></h2>



<figure class="wp-block-embed is-type-video is-provider-youtube wp-block-embed-youtube wp-embed-aspect-16-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe loading="lazy" title="Joker: İkili Delilik | Joker: Folie À Deux | Altyazılı Fragman 2" width="500" height="281" src="https://www.youtube.com/embed/hAtuwxjnqiw?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>
</div></figure>



<p class="has-text-align-center">2019’da sinemaları melankoli ve karanlıkla dolduran Joker’deki hikâyenin devamı dört gözle bekleniyor. Joaquin Phoenix ve Lady Gaga’yı bir araya getiren bu devam filminde Arthur Fleck’in psikolojik çöküşünden aldığı hızla yükselmeye başladığı zirve yolculuğunu izleyeceğiz. Lady Gaga’nın da varlığıyla daha müzikal bir trajedi geliyor. Phillips’in yönetmenliğinde, Gotham şehrinin karanlık sokaklarına yeniden dönmek için 4 Ekim’i bekleyeceğiz.</p>



<h2 class="wp-block-heading has-text-align-center"><strong>Maria, Pablo Larraín</strong></h2>



<figure class="wp-block-embed is-type-video is-provider-youtube wp-block-embed-youtube wp-embed-aspect-16-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe loading="lazy" title="Maria 2024 Trailer | Angelina Jolie | Pablo Larraín | Maria Trailer Angelina Jolie | Maria Movie" width="500" height="281" src="https://www.youtube.com/embed/tiBJm3thREg?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>
</div></figure>



<p class="has-text-align-center">&#8220;Jackie&#8221; ve &#8220;Spencer&#8221; ile biyografi türünde kendini kanıtlayan Pablo Larraín, bu kez ünlü opera sanatçısı Maria Callas’ın Paris’teki son yıllarına odaklanıyor. Daha önceki her iki biyografisiyle de adaylık kazandığı Akademi’de kadın oyuncu Oscar’ına çok yaklaşmıştı. Angelina Jolie’nin ince bir işçilikle Callas’ı canlandırdığı film, diva&#8217;nın sanatı ve özel hayatı arasındaki karmaşık ilişkilerine yoğunlaşıyor. Larraín’in titiz yönetimi ve Jolie’nin üstün çabası, &#8220;Maria&#8221;yı festivalin en çok konuşulan yapımlarından biri haline getiriyor. Ayrıca, Maria Callas’ın uzun süre ilişki yaşadığı dünyaca ünlü ve zengin armatör Aristoteles Onassis rolünde ise Türkiye’deki sinemaseverleri heyecanlandıran bir isim olan Haluk Bilginer var.</p>



<h2 class="wp-block-heading has-text-align-center"><strong>The Room Next Door, Pedro Almodóvar</strong></h2>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full"><img decoding="async" width="730" height="411" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/08/venedik-film-festivalinin-dikkat-ceken-filmleri-1.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=730%2C411&ssl=1" alt="" class="wp-image-285221"/></figure></div>


<p class="has-text-align-center">İspanyol sinemasının dahisi Pedro Almodóvar, ilk İngilizce filmiyle geliyor. Üstelik ondan izlemek için sabırsızlık duyulacak bir tek mekân filmiyle. Tilda Swinton ve Julianne Moore gibi iki güçlü oyuncunun başrollerini paylaştığı &#8220;The Room Next Door&#8221;, bir otel odasında geçen gerilim dolu bir hikâye. Küçük bir apartman dairesinde yaşayan bir adamın, yan daireden gelen garip seslerle hayatının alt üst olması anlatılıyor. Almodóvar<strong>, </strong>bu gerilimli hikayeyi kapalı alanların verdiği klostrofobik duygularla besliyor.</p>



<h2 class="wp-block-heading has-text-align-center"><strong>Beetlejuice Beetlejuice, Tim Burton</strong></h2>



<figure class="wp-block-embed is-type-video is-provider-youtube wp-block-embed-youtube wp-embed-aspect-16-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe loading="lazy" title="BEETLEJUICE BEETLEJUICE | Official Trailer" width="500" height="281" src="https://www.youtube.com/embed/CoZqL9N6Rx4?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>
</div></figure>



<p class="has-text-align-center">Grotesk hayal gücünün ustası Tim Burton, 1988’deki kült filmi &#8220;Beetlejuice&#8221;un devam filmiyle geri dönüyor. Michael Keaton, Winona Ryder ve Jenna Ortega’nın başrollerini paylaştığı filmde dünya sinemasının birçok yıldızını da küçük rollerle göreceğiz. Ölüler diyarı ile yaşayanların dünyası arasındaki ince çizgide yürüyen, hayaletlerin ve hortlakların kol gezdiği bir evrende Burton’ın zihnindeki öteki dünya renkli, absürt ve zaman zaman ürkütücü bir macera parkına dönüşeceğe benziyor.</p>



<h2 class="wp-block-heading has-text-align-center"><strong>Vermiglio, Maura Delpero</strong></h2>



<figure class="wp-block-embed is-type-video is-provider-youtube wp-block-embed-youtube wp-embed-aspect-16-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe loading="lazy" title="&quot;Vermiglio&quot; - Trailer" width="500" height="281" src="https://www.youtube.com/embed/6umV9lZoggM?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>
</div></figure>



<p class="has-text-align-center">Maura Delpero, kadın hikayelerine getirdiği duyarlılık ve derinlikle tanınan bir yönetmen. Kuzey İtalya&#8217;nın sisli dağları arasında saklanan küçük bir köyde, &#8220;Vermiglio&#8221; adıyla bilinen bir trajedi, sessizliği parçalıyor. Bu film, sessizliğin içindeki fırtınayı, kaybedilenin ardından gelen kederi ve bir köyün zamanla nasıl çürüdüğünü melankolik bir dille anlatıyor.</p>



<h2 class="wp-block-heading has-text-align-center"><strong>Iddu, Fabio Grassadonia ve Antonio Piazza</strong></h2>



<figure class="wp-block-embed is-type-video is-provider-youtube wp-block-embed-youtube wp-embed-aspect-16-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe loading="lazy" title="IDDU - L’ULTIMO PADRINO (2024) | Trailer ufficiale del film con Toni Servillo ed Elio Germano" width="500" height="281" src="https://www.youtube.com/embed/Cy39nslfb6s?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>
</div></figure>



<p class="has-text-align-center">Grassadonia ve Piazza’nın yönetimindeki &#8220;Iddu&#8221;, volkanın kalbindeki sırra kulak veriyor: Uyanık mı, uyuyor mu, yoksa patlamaya mı hazırlanıyor? &#8220;Iddu,&#8221; İtalya&#8217;nın Stromboli adasındaki efsanevi yanardağın gölgesinde geçen şiirsel bir anlatı. &#8220;Iddu,&#8221; yerel dilde &#8220;O&#8221; anlamına gelirken, burada yanardağ için kullanılan bir isim olarak, onun yaşayan bir varlık gibi algılandığını gösteriyor. Adanın yerlileriyle yanardağ arasındaki kadim ve karmaşık ilişkiyi keşfe çıkan filmde, volkanın durmaksızın patlayan lavları arasında yönetmen, bu ateşli ve tehlikeli güzelliği, karakterlerin içsel dünyalarıyla buluşturuyor. &#8220;Iddu,&#8221; sadece bir yanardağ değil, aynı zamanda hayatın, ölümün ve insanlığın özüne dair bir meditasyon.</p>



<h2 class="wp-block-heading has-text-align-center"><strong>The Brutalist, Brady Corbet</strong></h2>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full"><img decoding="async" width="730" height="532" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/08/venedik-film-festivalinin-dikkat-ceken-filmleri-2.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=730%2C532&ssl=1" alt="" class="wp-image-285222"/></figure></div>


<p class="has-text-align-center">Adrien Brody ve Felicity Jones’un başrollerini paylaştığı The Brutalist, mimari estetik ile insan ruhunun çatışmasını konu alıyor. Orta Avrupa&#8217;dan Amerika&#8217;ya uzanan bu zorlu göç hikayesinde bir adam, yeni bir hayata başlamak için yıkıcı geçmişini geride bırakmaya çalışırken, kendi içindeki savaşları ve travmaları da yanında getiriyor. Bir göçmen, betonun soğuk yüzeyinde yeni bir kimlik inşa ediyor. İlk görüntülerinden anladığımız kadarıyla görsellik, minimalist ve kasvetli atmosferiyle dikkat çeken filme, Funny Games, Melancholia gibi kült yapımlardaki oyunculuklarıyla tanıdığımız Brady Corbet&#8217;in de uluslararası çapta ilk ciddi yönetmenlik sınavı denebilir.</p>



<h2 class="wp-block-heading has-text-align-center"><strong>Wolfs, Jon Watts</strong></h2>



<figure class="wp-block-embed is-type-video is-provider-youtube wp-block-embed-youtube wp-embed-aspect-16-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe loading="lazy" title="Yalnız Kurtlar | Wolfs | Altyazılı Fragman" width="500" height="281" src="https://www.youtube.com/embed/sqEUxTrpA48?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>
</div></figure>



<p class="has-text-align-center">Brad Pitt ve George Clooney’yi buluşturan film, festivalin gözdelerinden biri. İki arkadaşın suç dünyasında hayatta kalma mücadelesini izleyeceğimiz bir suç draması. Karanlık bir atmosferde geçen film, dostluk, ihanet ve suç dünyasını keşfediyor. &#8220;Spider-Man&#8221; serisinin yönetmeni olarak tanınan Jon Watts için de önemli bir dönüm noktası olabilir.</p>



<h2 class="wp-block-heading has-text-align-center"><strong>Disclaimer, Alfonso Cuarón</strong></h2>



<figure class="wp-block-embed is-type-video is-provider-youtube wp-block-embed-youtube wp-embed-aspect-16-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe loading="lazy" title="DISCLAIMER* — Official Teaser | Apple TV+" width="500" height="281" src="https://www.youtube.com/embed/fEA2eF_G59U?start=2&#038;feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>
</div></figure>



<p class="has-text-align-center">Roma filmiyle Akademi ödülüne uzanan Alfonso Cuarón imzalı bir gerilim dramı olan Disclaimer’ın başrolünde Cate Blanchett var. Film, uzun yıllar başarılı bir belgesel yapımcısı olarak çalışan Catherine Ravenscroft&#8217;un hikayesini konu edinir. Catherine&#8217;in hayatı, bir gün evinde bulduğu gizemli bir kitabın kendi geçmişine dair karanlık sırlar içerdiğini keşfetmesiyle altüst olur. Kitap sadece Catherine&#8217;i değil, çevresindekileri de tehdit eden bir tehlikeyi açığa çıkarır.</p>



<h2 class="wp-block-heading has-text-align-center"><strong>Hemme’nin Öldüğü Günlerden Biri, Murat Fıratoğlu</strong></h2>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full"><img decoding="async" width="730" height="411" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/08/venedik-film-festivalinin-dikkat-ceken-filmleri-3.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=730%2C411&ssl=1" alt="" class="wp-image-285223"/></figure></div>


<p class="has-text-align-center">Geçtiğimiz yıl Tereddüt Çizgisi ve Yurt filmleriyle Venedik’te görücüye çıkan Türk yapımları, bu sene (Horizons, Ufuklar) seçkisinde üç farklı filmle yarışacak. Cansu Baydar’ın Neredeyse Kesinlikle Yanlış adlı kısası ile Türker Süer imzalı Edge of Night filmlerinin yanı sıra bir diğer film ise Murat Fıratoğlu’nun Hemme’nin Öldüğü Günlerden Biri.</p>



<p class="has-text-align-center">“Her gün yüz farklı ölümden kurtuluyoruz. Aynı zamanda birini öldürme ihtimalinden de kurtuluyoruz. Kendi hikâyelerimize dalmışken, yanımızdan bir adam geçer ve o, birini öldürmek üzeredir.”</p>



<p>{245460}</p>


venedik-film-festivalinin-dikkat-ceken-filmleri

2024 Venedik Film Festivali’nin Dikkat Çeken Filmleri

amazon-dizileri

Mutlaka İzlemeniz Gereken En İyi Amazon Prime Video Dizileri

gelmis-gecmis-en-iyi-yabanci-diziler

Gelmiş Geçmiş En İyi Yabancı Diziler


<p><em>Woody Allen&#8217;ın vizyona giren yeni filmi &#8220;Coup de Chance&#8221; (Şans Eseri) filmini tüm detaylarıyla analiz ediyoruz.</em></p>



<p>Woody Allen&#8217;ın yeni filmi Coup de Chance (Şans Eseri) gösterime girdi. Yönetmenin Avrupa Üçlemesi (Vicky Cristina Barcelona, Midnight in Paris, To Rome with Love) tadında, temposu düşmeden zamanın nasıl geçtiğini unutturan bir filmini izledim. Üçlemedeki gibi tatlı başlayıp, sonradan karışan ilişkilerde bu kez romantizmin yanına Allen mizahıyla gelişen bir cinayet ve gerilim ekleniyor.</p>



<p>Dışarıdan mükemmel görünen bir evliliğin içindeki Fanny (Lou de Laâge) ve Jean (Melvil Poupaud) çiftine odaklanmadan önce “yaşamı yeniden icat eden aşk” caddede bekliyor. Film, yönetmenin sevdiği tesadüflerden biriyle açılıyor. Saygın bir müzayede salonunda çalışan Fanny işine doğru yürüdüğü bir sırada eski okul arkadaşı Alain (Niels Schneider) ile karşılaşıyor. Daha ilk andan itibaren Alain ona hayranlıkla bakıyor. Okuldayken beslediği platonik aşkını içtenlikle itiraf ediyor. Yazar olduğundan, yeni romanını yazmak için geçici bir süre Paris’e geldiğinden, küçük bir daire tuttuğundan, evlenip boşandığından, çocuğunun olmadığından ve yıllar geçse de aradan Fanny’yi hiç unutamadığından bahsediyor. Tesadüfi gelişen bu ilk buluşma Fanny’de bir şimşek çakmasına yetiyor. Okul yıllarında sanat ve edebiyatla dolu ruhu şimdi nasıl oluyor da fiyakalı bir evliliğin içinde boğuluyor?</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full"><img decoding="async" width="730" height="409" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/08/objektifin-otesinde-woody-allen-sans-eseri-film-analizi-1.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=730%2C409&ssl=1" alt="" class="wp-image-282228"/></figure></div>


<p>Alain, dünyayla ilişkisini sevdiği basit yaşam biçimiyle kurmuş biri. Kompleksten uzak gösterişsiz bir tarzı var. Aklındakini söylemekten, kalbini açmaktan çekinmiyor. Kendini çoğaltmadan anlatıyor. Karşısındakini gözünde büyütmeden yüceltmeyi biliyor. Kimseyi etkilemeye çalışır gibi davranmıyor. Şaraptan anlamak, lüks restoranlarda yemek, pahalı giysiler seçmek, afili fırsatlar kovalamak ona göre değil. Caddeler boyu yürüyüp sevdiği yazarlardan alıntılar yapmayı, sokak satıcısından kestane almayı, bir parkın bankında oturup dünyayı seyretmeyi seviyor. Kadınlar böyle erkeklere bir film ya da roman karakteri ise bayılıyor. Gerçek hayatta o kadar çarpmıyor. Alain işte böyle tartışmalı bir konumdan çekiyor Fanny’yi kendine. Belki de Fanny sahip olduğu bütün dünya nimetleri içinde, ancak başka dünyaya ait bir film ya da roman karakterine aşık olabileceği için Alain’e kapılıyor.</p>



<p>Filmi sürükleyen karakterlerden biri de Fanny’nin kocası Jean. Geçen senenin gözde filmlerinden Narsistle Aşk’ın “narsist”i olarak izlemiştik onu. Aslında sözcük karşılığı olarak narsistliğin hakkını tam anlamıyla bu filmde veriyor. Evinin duvarında dev portresini sergileyecek kadar varlığına hayran. Kendine layık bularak seçtiği, kazandığı her şey değerli. Onlardan herhangi birini kaybetme tehlikesiyle yüzleştiğinde, her zaman bir yöntemi var. Hırsla büyüttüğü servetini bu uğurda kullanmaktan çekinmiyor. Bir nevi “genel yönetim gideri” olarak kaydediyor alacak hesabına. İnsanların peşine özel dedektif takmak ya da kiralık katil tutmak eşsiz konumunun bir diyeti. Sahip olmadığını bildiği tek lüks var hayatta: Oluruna bırakmak! Şanssızlık denen şey yoksulların ya da yeniklerin bir avuntusu. Dilinden düşürmediği “İnsan kendi şansını kendi yaratır” sözü, hayattaki tek amentüsü.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full"><img decoding="async" width="730" height="432" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/08/objektifin-otesinde-woody-allen-sans-eseri-film-analizi-2.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=730%2C432&ssl=1" alt="" class="wp-image-282231"/></figure></div>


<p>İşte Woody Allen’ın filminin adı ve hikâyesi tam da Jean’in bu mottosuyla şekilleniyor. Allen, saçma sapan partilerde aptalca vakit öldüren Paris’in üst sınıfının sığ şatafatı ve altındaki boşlukla dalga geçiyor. Fanny’yi arada bir ziyarete gelen annesi Camille (Valérie Lemercier) ise yalnızlığını seven, kitaplarıyla yetinmeyi bilen kimselerden. Kızının evliliğini destekler görünse de içgüdülerinin sesini dinlemeyi ihmal etmiyor. Kızı ile damadının son zamanlarda hayatında olup bitenler ise okuduğu polisiye romanlara çok benziyor.</p>



<p>Coup de Chance’da Vittorio Storaro’nun sinematografisi, Nat Adderley ve Milt Jackson gibi büyük caz üstatlarının parçalarıyla birleşerek Paris rüyasını hissettiriyor. Filmin görsel dili, hikâyenin gerilim tonlarını vermek yerine parlak, canlı akış tercih ediyor. Allen’ın esnek ve doğaçlama tarzı filmin ritmini belirliyor. Her zamanki gibi saate göz kaydırmadan ve en trajik durumları bile eğlenerek izliyorsunuz. Yaz sıcağında serin bir sinema salonunda caz, yemek ve aşkla birleşen duyguların tadını çıkarın bence.</p>



<figure class="wp-block-embed is-type-video is-provider-youtube wp-block-embed-youtube wp-embed-aspect-16-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe loading="lazy" title="Official Trailer - Coup De Chance - Woody Allen Movie" width="500" height="281" src="https://www.youtube.com/embed/Ohcoh0KRvxg?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>
</div></figure>



<p>{277802}</p>


objektifin-otesinde-woody-allen-sans-eseri-film-analizi

Objektifin Ötesinde: “Şans Eseri”

amazon-filmleri

Mutlaka İzlemeniz Gereken En İyi Amazon Prime Video Filmleri

Tüm-Zamanların-En-İyi-Türk-Filmleri

Tüm Zamanların En İyi Türk Filmleri

en-iyi-kore-dizileri

En İyi Kore Dizileri

mini-dizi-onerileri

Mutlaka İzlemeniz Gereken Mini Diziler

en-iyi-fantastik-diziler

Gerçeküstü Bir Dünyanın Kapılarını Açan En İyi Fantastik Diziler


<p><em>Oyuncu Andrew Scott&#8217;ın benzersiz performansına tanık olduğumuz &#8220;National Theatre Live: Vanya” filmini tüm detaylarıyla analiz ediyoruz.</em></p>



<p>Yoğun bir yazı temposuyla geçen sıcak yaza rağmen Vanya’yı izlemek için bir temmuz akşamı vakit buldum. En az birkaç kez okuduğum, editörlüğünü yaptığım, sinemada esintilerini izlediğim, bazı pasajlarını ezbere bildiğim büyük eserin Andrew Scott yorumunu kaçıramazdım. Fleabag bir yana, özellikle Ripley’deki performansından sonra Çehov’un insanlarını onda görmeyi çok istedim.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full"><img decoding="async" width="730" height="411" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/07/objektifin-otesinde-national-theatre-live-vanya-film-analizi-1.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=730%2C411&ssl=1" alt="" class="wp-image-277824"/></figure></div>


<p>Hayatı boyunca beş uzun oyun yazıyor Çehov ve bunların dördü tüm zamanların en iyi oyunları arasında gösteriliyor. Vanya Dayı onlardan biri. Çehov&#8217;a göre bir oyun öyle yazılmalı ki, “İnsanlar gelsinler gitsinler, yemek yesinler, havadan sudan konuşsunlar, kâğıt oynasınlar. Yaşam nasılsa öyle olmalıdır; karmaşık ve aynı zamanda basit&#8230; Fakat bütün bu olaylar sırasında da mutlulukları yaratılmakta ya da hayatları paramparça olmaktadır.” Böyle bir iki uçta gidip gelen duygu durumlarını şaşırtıcı bir basitlikte Scott’ın rol geçişlerinde görmek mümkün. Sahnedeki küçük mutfağa geçip bir demlik çay hazırlıyor ve oyun başlıyor. Yönetmen Sam Yates’in sahnesi tıpkı Çehov’un ifadesiyle olabildiğince sade birkaç eşyayla dekore edilmiş: &#8220;Her şey basit olmalı, tümüyle basit.&#8221;</p>



<div class="wp-block-media-text is-stacked-on-mobile"><figure class="wp-block-media-text__media"><img decoding="async" width="433" height="650" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/07/objektifin-otesinde-national-theatre-live-vanya-film-analizi-2.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=433%2C650&ssl=1" alt="" class="wp-image-277826 size-full"/></figure><div class="wp-block-media-text__content">
<p>Oyunun ve performansın tadını daha fazla çıkarabilmek için eserin önceden okunması gerekiyor. Scott, Vanya Dayı’daki her karakteri kendisi oynuyor. Başta karışık gelebileceği düşünülse de hızlıca alışılıyor. Yumurta mavisi diyebileceğim ipek gömleğinin içerisine tüm karakterleri ayrı ayrı sığdırmış. Sahneye adımını atar atmaz seyirciyle flörtleşiyor. Işıkları kapayıp açıyor, bir yudum su içiyor. &#8220;Orada oturmuş beni izlediğinizin farkındayım&#8221; mesajı veriyor.</p>
</div></div>



<p>Diyaloglarına başlamadan sahne ile salonun arasındaki mesafe içtenlikle kısalıyor. Yarısı kadın yarısı erkek sekiz ayrı karakterin tek başına nasıl üstesinden gelecek derken, sandalyede İvan oluyor, mutfakta Sonia, salıncakta Yelena. Masada yarıya inmiş bir şişe votka. Kahkahalarla geçiyor ilk yarı. Hiciv ustası Çehov’un diyalogları Andrew’un taklitleriyle güncelleniyor. Fakat temkinli bir güldürü bu. Oyunu bilenler göz yaşlarını boşaltmak için tetikte bekliyor.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter size-full"><img decoding="async" width="730" height="493" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/07/objektifin-otesinde-national-theatre-live-vanya-film-analizi-4.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=730%2C493&ssl=1" alt="" class="wp-image-277825"/></figure></div>


<p>Aslında ben Vanya Dayı’yı okurken ya da temsillerini izlerken hiç bu kadar “güldüğümü” hatırlamıyorum. Orta yaş bunalımı, karşılıksız aşk, boşa harcanan ömür ve ıstırap içinde geçip giden günlerle dolu bir trajedinin ağırlığını hafife almak olur bu gülünçlük seviyesi. Doğrusu, ikinci yarıda durum değişmeseydi sadece Andrew Scott performansını överek hayal kırıklığıyla oyundan çıkmış olacaktım. Onun tüm karakterleri canlandırma çabası her ne kadar fantastik ve seksi görünse de karakter derinliklerine tam anlamıyla erişme konusunda çaresiz kalıyor. Sahnede Çehov’un sesinden çok Andrew Scott’ın oyunculuğu baskın. Neyse ki ikinci yarıya geçildiğinde eserin ruhu absente damla damla sızan şeker gibi oyuna siniyor. Andrew’un uzaklara dalan gözleri sıkça doluyor.</p>



<div class="wp-block-media-text is-stacked-on-mobile"><figure class="wp-block-media-text__media"><img decoding="async" width="442" height="650" src="https://eduzsofsfpv.exactdn.com/wp-content/uploads/2024/07/objektifin-otesinde-national-theatre-live-vanya-film-analizi-3.webp?strip=all&lossy=1&quality=92&webp=92&avif=80&resize=442%2C650&ssl=1" alt="" class="wp-image-277829 size-full"/></figure><div class="wp-block-media-text__content">
<p>İkinci kısımda çok geçmeden, ağlamaklı gülmeli bir akışta olduğumuzu anlarız. Önce Andrew’un kafasının içinde gerçekleşen ve ardından bizi de içine çeken, olağanüstü hislerle çevrelenmiş kekremsi bir akış. Sonunu ezbere bilsek de her özgün yorumda etkisinin biricik olmasını bekleriz. Örneğin, en son Ryusuke Hamaguchi&#8217;nin Drive My Car filminin Vanya Dayı’lı finali de aynı merak ve heyecanla beklenmiştir. Beklediğimize de değmiştir.</p>
</div></div>



<p>Andrew Scott’ın karakterden karaktere girerken güldüren anomali halleri oyunun sonlarına doğru diz çöküp söylediği &#8220;Nen me quitte pas – if you go away&#8221; ile yatışıyor. Votka ile Vanya Dayı’nın teslimiyetçi melankolisine kendisini bırakıp o bildiğimiz mükemmel finali yaşatıyor. Yaşayacağız Vanya Dayı. Boğucu günlerin, uykusuz gecelerin olduğu bir ormanda. Çok az uyku, biraz peynir, bolca votka.</p>



<p>Londra’daki National Theatre’ın ‘Live’ projesi dahilinde oyunların sinematik açı ve çekimlerle beyaz perdeye taşınması sayesinde izleyebildiğimiz bu performans, Başka Sinema ile çarşamba günleri ya da yaz boyu devam eden çeşitli özel açık hava etkinlikleri kapsamında Türkiye seyircisiyle buluşuyor.</p>



<figure class="wp-block-embed is-type-video is-provider-youtube wp-block-embed-youtube wp-embed-aspect-16-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe loading="lazy" title="Vanya | Official Trailer | National Theatre Live" width="500" height="281" src="https://www.youtube.com/embed/9cp3Sm2kiqE?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>
</div></figure>



<p>{274351}</p>


objektifin-otesinde-national-theatre-live-vanya-film-analizi

Objektifin Ötesinde: “National Theatre Live: Vanya”