Wassily Kandinsky: Hayatı, Eserleri ve Bilinmeyenleri
Yazı Boyutu:
Rus asıllı ressam ve sanat kuramcısı, soyut sanatın öncüsü olarak kabul edilen Wassily Kandinsky’nin hayatı ve öne çıkan eserlerini yakından tanıyın.
Renk, çizgi ve şekilleri duygusal bir ifade ile resmeden Wassily Kandinsky, sanatın, sadece görsel bir deneyim olmadığını aynı zamanda bir ruhsal deneyim olduğunu düşünmesiyle de sanat tarihine derin izler bıraktı. Soyut sanatın kuramsal temellerini atan sanatçı, soyut sanatın ilk hareketi olarak kabul edilen “Der Blaue Reiter” grubunun da kurucularından. Modern sanatın öncülerinden sayılan ve soyut resmin gelişiminde önemli bir rol oynayan Rus asıllı ressam ve sanat teorisyeni Wassily Kandinsky’nin hayatını, sanatını ve eserlerini keşfedin.
Wassily Kandinsky Kimdir?
Wassily Wassilyevich Kandinsky, Rus asıllı ressam ve sanat kuramcısıdır. Soyut sanatın öncüsü olarak kabul edilir. Eserleri, döneminin geleneksel sanat anlayışını sorgulayan ve yeni bir sanatsal ifade biçimi öneren bir tarza sahip olan ressam soyut sanatın gelişimindeki önemli bir kilometre taşı olarak sanat tarihinin önemli figürlerinden biri.
Wassily Kandinsky’nin Hayatı
Wassily Kandinsky, 1866’da Moskova’da iyi eğitimli, karışık etnik kökenlerden üst sınıf bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Annesi Muskovit kökenli idi, babası ise Moğolistanlı bir çay tüccarıydı. Kandinsky çocukluğunun büyük bir kısmını Odessa’da geçirdi. Küçük yaşlardan itibaren seslerin, kelimelerin ve renklerin uyaranlarına karşı olağanüstü bir duyarlılık gösterdi. Babası onun sanata olan yeteneğini fark edince, oğlunu özel resim derslerinin yanı sıra piyano ve çello derslerine de kaydettirdi. Sanatla erken yaşta tanışmasına rağmen, Kandinsky 30 yaşına gelene kadar resme yönelmedi. 1886 yılında hukuk, etnografya ve ekonomi okumak için Moskova Üniversitesi’ne girdi. 1889’da kuzeybatı Rusya’nın Vologda bölgesinde, insanların yaşamını incelemek için oluşturulan bir ekiple birlikte araştırmalar yaptı, halk sanatlarından ve köy evlerinin iç dekorasyonlarından çok etkilendi. Formların ve renklerin kullanımı onu büyülemişti.
1893’te üniversitenin hukuk fakültesinde çalışmaya başladı. 1896’da 30 yaşına geldiğinde, Münih Akademisi’ne kaydolmak için gelecek vaat eden hukuk ve ekonomi öğretmenliği kariyerinden vazgeçti. Daha sonraları bu kararı için “Hayatımın otuzuncu yılına kadar ressam olmayı hayal ediyordum, çünkü en çok resim yapmayı seviyordum ve bu arzuyla baş etmek kolay olmadı. Otuz yaşında düşündüm; ya şimdi ya da asla” açıklamasında bulunmuştur. Münih Akademisi’ne hemen kabul edilmedi ama kendi başına sanatı öğrenmeye başladı. Aynı yıl, Moskova’dan ayrılmadan önce Monet’nin resimlerinden oluşan bir sergiye gitti ve burada Monet’nin eşsiz “Haystacks” serisinin izlenimci üslubundan çok etkilendi; ona göre bu üslup neredeyse nesnelerin kendisinden bağımsız, güçlü bir renk duygusuna sahipti.
{36429}
Mayıs 1901’de Kandinsky, Rolf Nitzky, W Waldemar Heckel ve Wilhelm Hüsgen, sanatta yeni yollar arayan sanatçıları bir araya getirmek için tasarlanan “Phalanx Sanatsal ve Yaratıcı Birliği”ni kurdu. Uzun yıllar metresi olacak Gabriele Münter ile de burada tanıştı. Tanıştıklarında Gabriele henüz 25 yaşındaydı, Kandinsky ise 36 yaşındaydı ve babasının kuzeni Anna Chemyakina ile evliydi. İkisi de birbirinden çok etkilenmişti ancak Kandinsky’nin evli olduğu gerçeği ortadaydı. 1902 yazında Kandinsky, Gabriele Münter’i Alpler’de, Münih’in hemen güneyinde yazlık resim derslerine katılmaya davet etti. Gabriele hemen kabul etti ve ilişkileri profesyonelden daha kişisel hale geldi. Bir yıl sonra, 1903’te nişanlandılar.
20. yüzyılın başlarında mevcut resimlerinin sayısı arttı. Kandinsky’nin bu erken dönem resimleri empresyonizmin yanı sıra pointillizm ve fovizmden büyük ölçüde etkilenen manzaralardı. İlk çalışmalarından en ünlüsü, 1903’te resmettiği “The Blue Rider”dı. Geniş renk ve tanınabilir formlar kullanarak resmettiği manzaralardan oluşan resimlerinde herhangi bir insan figürü yer almıyordu. Bunun bir istisnası, Kandinsky’nin bir kasabanın duvarlarının önünde köylülerin ve soyluların oldukça renkli (ve hayal ürünü) bir görüntüsünü yeniden yarattığı 1904 yapımı olan “Pazar, Eski Rusya”ydı.
1906’dan 1908’e kadar Kandinsky, Avrupa’yı dolaşarak çok zaman geçirdi. “The Blue Mountain” eserini de soyutlamaya yönelik eğilimini göstererek bu zamanda resmetti. 1909’da Kandinsky ve metresi Alman ressam Gabriele Münter, Bavyera’nın güneyindeki küçük Murnau kasabasında bir ev satın aldı ve buraya yerleşti. 1910 yılı hem Kandinsky hem de sanat dünyası için çok önemliydi. Kandinsky ilk soyut suluboyasını üretti. Bu çalışmada, temsilin tüm unsurları (bir öznenin gerçek görünümü) ortadan kalkmış gibi görünüyor. İlk soyut çalışmalarına devam ederken, güçlü renk yamalarıyla birlikte güçlü düz çizgi vuruşları kullandı. 1911’de diğer Ekspresyonist ressamlarla birlikte Der Blaue Reiter grubunu kurdu. Grubun diğer üyeleri İsviçreli ressam Paul Klee, Franz Marc, August Macke, Gabriele Münter, Alexei von Jawlensky ve Alfred Kubin idi. Kandinsky, Franz Marc ile birlikte grubun lideriydi.
1914 yılı Kandinsky’nin kişisel yaşamına felaket getirdi. Rus İmparatorluğu ve Alman İmparatorluğu savaşa gitti. Birinci Dünya Savaşı ilan edildiğinde, Kandinsky, Gabriele Münter ile olan ilişkisini kesti ve Rusya’ya döndü. 1917’de Moskova’lı Nina Andreevskaya ile evlendi. 50 yaşını geçmesine ve eşinin daha genç olmasına rağmen, evlilikleri son derece başarılı oldu ve kendisini Rus yaşamına yeniden entegre etmek niyetiyle Moskova’ya yerleşti. Bolşevik rejimi, sanatçıların ve yazarların desteğini kazanmaya çalıştı ve bu nedenle Kandinsky’ye müzelerin düzenlenmesi için görevler verildi. 1918’de Moskova Üniversitesi’ne profesör olarak atandı. Sosyal Gerçekçilik tarzı, Bolşeviklerin dikte ettiği baskın sanatsal stil haline gelene kadar çalışmaları sergilendi.
1921’de Kandinsky ve eşi Rusya’yı terk ederek Almanya’ya yerleşti. 1922’de Weimar’da Bauhaus mimarlık ve uygulamalı sanat okulunda öğretmenliğe başladı. 1925’te Bauhaus okulu Dessau’ya taşınınca Kandinsky de buraya yerleşti ve 1928’de Alman vatandaşı oldu. 1933’te Adolf Hitler’in önderliğindeki ulusal sosyalist hükümeti Bauhaus okulunu kapattı. Kandinsky ve eşi böylelikle Paris’e taşındı ve 1934’te Fransız vatandaşı oldular.
Kandinsky hayatının son on yılını Paris’te yaşayarak geçirdi. Küçük bir dairede yaşadı ve oturma odasını bir sanat stüdyosuna dönüştürdü. Renklere ve geometrik olmayan şekillere odaklanan çalışmaları hemen hemen aynı kaldı, ancak kullandığı görüntüler küçüldü, daha az ihtişamlı hale geldi. Bu süre zarfında Rus köklerine geri döndü ve Slav sanatını temsil eden doğal renklere yöneldi. Ayrıca boyayla karıştırdığı birkaç resminde kum kullanarak farklı ortamlar üzerinde de deneyler yaptı. Bu, son resimlerine rustik bir hava kattı, sanatını doğaya ve Rus kökenlerine geri götürdü.
Naziler, 1937’de “yozlaşmış sanat”ın tasfiyesi sırasında 57 tuvaline el koydu ancak faşistlerin sanatını yasaklamasına rağmen Amerikalı patronlar -özellikle Solomon R. Guggenheim– onun soyut çalışmalarını hevesle topladılar. Eserleri, modern, avangart sanata adanmış açılışı planlayan Guggenheim Müzesi’nin misyonunu şekillendirmenin anahtarı oldu. Müzenin koleksiyonundaki 150’den fazla eserle Kandinsky, “Guggenheim’ın koruyucu azizi” olarak tanındı. Wassily Kandinsky 1944’te 77 yaşında öldü.
{21105}
Wassily Kandinsky’nin Eserleri ve Anlamları
Soyut sanatın öncülerinden biri olarak kabul edilen Kandinsky, sanatın temel unsurlarını keşfetmek ve renk, çizgi ve şekillerin duygusal etkilerini ifade etmek için soyut bir dille çalışmıştır. İşte Wassily Kandinsky’nin en ünlü tabloları;
Wassily Kandinsky, The Blue Mountain /Mavi Dağ; 1908
Kandinsky, resmin belirli bir konuya ihtiyacı olmadığını, ancak şekil ve renklerin tek başına sanat olabileceğini düşünüyordu. Örneğin, The Blue Mountain’daki geniş renk kullanımı, Kandinsky’nin rengin formdan bağımsız olarak sunulduğu ve her renge eşit önem verildiği bir sanata olan eğilimini açıkça gösteriyor. Kompozisyon daha düzlemsel ve resim dört bölüme ayrılmış: gökyüzü, kızıl ağaç, sarı ağaç ve üç atlı ile mavi dağ. Bu mavi dağla, biri sarı biri kırmızı olmak üzere iki geniş ağaçla çevrili üç binicinin ve diğerlerinin bulunduğu bir alay, altta kesişiyor. Binicilerin yüzleri, kıyafetleri ve eserlerinin her biri tek renk ve ne onlar ne de yürüyen figürler gerçek bir ayrıntı sergilemiyor. Düz düzlemler ve dış hatlar da Fauvist etkisinin göstergesi olarak görülüyor.
Wassily Kandinsky, The Blue Rider /Mavi Süvari; 1903
Blue Rider, Kandinsky’nin soyut müzik tarzını ses olarak tam olarak geliştirmeden önceki dönemine ait 1900’lerin başlarından kalma belki de en önemli tablosudur. Resim yeşilimsi bir çayırda hızla ilerleyen mavi pelerinli bir biniciyi tasvir etmekte ve bazı eleştirmenlere göre mavili binici kollarında bir çocuk figürü taşımaktadır. Bu kasıtlı soyutluğu, hem birçok sanat teorisyeninin kendi temsillerini figüre yansıtmasına neden oluyor, hem de izleyicilerin sanatın temsillerine katılmasına izin vererek, Kandinsky’nin kariyeri ilerledikçe daha da soyut hale gelen sonraki eserlerinde büyük bir meyve vermek için kullanacağı bir tekniğin temellerini oluşturuyordu.
Wassily Kandinsky, Composition VII /Kompozisyon VII; 1913
Kandinsky, 1913’te Kompozisyon VII’yi yarattı. Sanatını müzikle bağlantılı olarak görüyor ve onları tanımlamak için “doğaçlama” ve “kompozisyon” terimlerini kullanıyordu. Nesneleri sembollere indirgeyerek, sonunda onlardan tamamen vazgeçti, anlamı iletmek için renkler ve şekiller kullandı. Resimlerin maneviyatı aktarmanın bir yolu olduğuna inanıyordu ve kendisini bir şair ve aynı zamanda bir sanatçı olarak görüyordu. “Kompozisyon VII”, rastgele bir şekil ve renk seçimi gibi görünebilir, ancak Kandinsky’nin dört gün süren nihai yaratımından önce birkaç ay titizlikle planlandı. Bundan önce, yağlı boya ve sulu boya kullanarak 30’dan fazla eskiz yaptı ve ilerledikçe her bir parçayı dikkatlice fotoğrafladı. Tuval üzerine yağlı boya tablo şu anda Moskova’daki Tretyakov Devlet Galerisi’nde izleyicisiyle buluşmaktadır.
Wassily Kandinsky, Farbstudie Quadrate; 1913
Kandinsky, bu yıllarda boyayacağı büyük soyut kompozisyonlar için hazırlanırken, renk ve biçim arasındaki ilişkide proaktif alıştırmalar olarak suluboya yaptı. Bu çalışmada, eş merkezli halkalar halinde uygulanan suluboya yıkamaları işlemde birbirine akıyor. Kandinsky’ye göre, ressamın paletindeki renkler ikili bir etki uyandırır: izole bir renge baktığımızda ve tek başına hareket etmesine izin verdiğimizde görebildiğimiz bariz özellikler; bir yanda renk tonunun sıcaklığı ya da soğukluğu, diğer yanda o tonun berraklığı ya da belirsizliği…
Bu tür çalışmalar, renk teorisine metodik ve sistematik yaklaşımlarında, Kandinsky’nin 1920’den 1922’ye kadar devlet tarafından finanse edilen bir kültür bilimsel çalışma merkezi olan Sanat Kültürü Enstitüsü’nde ve Bauhaus’ta bir öğretmen olarak yaklaşımını öngörür.
Wassily Kandinsky, Yellow-Red-Blue/Sarı-Kırmızı-Mavi; 1923
Resimdeki ana renkler kareler, daireler ve üçgenlerdir ve bunlarla karıştırılmış soyut şekiller vardır. Renklerin ve şekillerin içinden geçen düz ve kavisli siyah çizgiler de vardır. Bu, parçayı izleyen kişide derin düşüncelere yol açmaya yardımcı olmak içindir.
“Sarı-Kırmızı-Mavi” aslında her bir tarafın ne kadar farklı olduğu ile ikiye bölünebilir. Sol tarafta parlak renklerde dikdörtgenler, kareler ve düz çizgiler bulunurken, sağ tarafta çeşitli soyut şekillerde daha koyu renkler bulunur. Bu iki taraf farklı etkiler gösterir ve izleyicide çeşitli duygular yaratmayı amaçlar.
İki metre genişliğindeki “Sarı-Kırmızı-Mavi”, birkaç ana formdan oluşur: Dikey sarı bir dikdörtgen, eğik bir kırmızı çarpı ve büyük bir lacivert daire; çok sayıda düz (veya kıvrımlı) siyah çizgi, dairesel yaylar, tek renkli daireler ve dağınık, renkli dama tahtaları hassas karmaşıklığına katkıda bulunur. Tuval üzerinde bulunan formların ve ana renkli kütlelerin bu basit görsel tanımlaması, takdir edilmesi daha derin bir gözlemi gerektiren işin iç gerçekliğine yalnızca ilk yaklaşımdır – sadece resimde yer alan formların ve renklerin değil, bunların ilişkileri, mutlaklıkları. tuval üzerindeki göreceli konumlar ve uyumları.
Wassily Kandinsky, On White II; 1923
Kandinsky’nin On White II'”‘ eseri, resimdeki iki ana rengin akıllı bir kombinasyonunu ifade ediyor: Siyah ve beyaz. Kandinsky, resimlerinde sadece şekillerden ve figürlerden daha fazlasını temsil etmek için rengi kullandı. Bu resimde beyaz rengin birçok boyutu, hayattaki birçok olasılık ve fırsatı temsil etmek için kullanılmıştır. Siyah renk ise yokluğu ve ölümü temsil eder. Kandinsky, siyahı ölümün sessizliği olarak ifade etmiş ve bu resimde siyah, beyaz zemini isyankar bir etkiyle keserek, renkli renk kombinasyonunun huzurunu ya da deyim yerindeyse hayattaki fırsatları paramparça etmiştir.
Wassily Kandinsky, “Winter Landscape” (Kış Manzarası), 1909
1909’dan kalma bu güzel manzara, şimdi Rusya’nın St.Petersburg kentindeki Hermitage Müzesi koleksiyonunun bir parçası olarak sergileniyor. Soyut sanat dünyasına erken dönem bakış açısı sunan bir eser olarak biliniyor.
{15679}
