Yeni Nesil Sanatın Adresi Base İstanbul'dan Seçkiler

Yeni mezun sanatçı adaylarını profesyonel hayata geçişlerinde destekleyen Base İstanbul, bu sene 4. kez düzenlendi. Base İstanbul 2020 seçkimizi keşfedin.

Yeni mezun sanatçı adaylarını profesyonel hayata geçişlerinde destekleyen BASE, dördüncü yılında gündemin nabzını tutarak sanatseverleri “Uzak Yakın” temasıyla buluşturuyor. Tophane-i Amire’de kapılarını açan sergi, bu yıl 22 şehir, 32 üniversiteden 102 sanatçının katılımıyla gerçekleşiyor.

Farklı disiplinlerden yapıtların sergilendiği BASE’in bu yılki temasını küratör Derya Yücel ‘Uzak Yakın’ olarak belirliyor. Sanatın uzaklıkları ve yakınlıkları bir buluşma noktası olarak belirlemesi, diyaloğu başlatmasından yola çıkarak sanat sergilerinin bireysellik ile toplumsal karşılaşmanın yaşandığı, sanatçı ve izleyicinin iletişiminin başladığı ortak alan olarak kabul ediyor. Yücel bu düşüncelerine ilave olarak yeni nesil genç sanatçıların uzak bir geçmiş ve yakın bir geleceği kendi şimdiki zamanlarının içinde parantez içine almış olduklarını, yaşamda olduğu gibi sanatta farklı istikametler ve mesafelerin belirlendiğini, hayat ve sanatın yeniden temas ederek bir ufuk çizgisi çizdiğini söylüyor.

Marmara Üniversitesi Heykel bölümünden yeni mezun olan Levent Kazgan, ‘Beden’ isimli heykel yerleştirme çalışmasında bedeninin eklem bölümlerinden aldığı kalıpları mekana yerleştirerek ve ‘Bedeni beden yapan şey nedir?’ sorusunu sorarak düşüncel sürecini sanat izleyicisiyle paylaşıyor.

Gazi Üniversitesi Bileşik Sanatlar Bölümünden Funda Şişçi, duvar yerleştirmesinde günümüz tüketim toplumunun kadını nesneleştirmesine ve erotik olması için kışkırtması durumuna dikkatleri çeker. Kadınlar ataerkil toplumlarda insani özelliklerden uzaklaştırılarak sadece beden güzelliği ve cinsel güç ile değerlendirirler. Dolayısıyla kadınlar toplumumuzda hep daha güzel olmaya ve saçından tırnağına kadar yeniden değişmeye mecbur bırakılmışlardır.

{773429}

Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Resim Bölümü Yüksek Lisans öğrencisi Eren Çağdaş Karasu, mekan yerleştirmesinde ayakkabı ve terlikleri kullanıyor. Ayakkabılar ve terliklerin bireyin toplumdaki yerini gösteren önemli bir nesne olduğunu düşünen sanatçı aynı toprak üzerindeki insanların farklı düşünce yapılarına sahip olduklarını vurgulamak ister. Arka kısmına basılıp topukla ezilen ayakkabılar, topuklu ya da topuksuz terlikler, marka ayakkabılar…

FMV Işık Üniversitesi Görsel İletişim Tasarım Bölümü’nden Elif Tağ, ‘Lotus’ isimli dijital baskısında toplumumuzun önemli bir sorunu olan kadın cinayetlerini ele alıyor. Lotus çiçeğinin her biri dalı ve yapraklarına 2004-2019 yılları arasında farklı bahaneler ile cinayete maruz kalmış kadınların isimleri gizleniyor.

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Sanat ve Tasarım Fakültesi, Görsel Sanatlar Bölümü’nden Aylin Sabi, ‘Yük’ isimli mekan yerleşmesi yorgan üzerine yazılmış bir metinden oluşur. Yorgandaki metin; yaşları 32-64 arasında olan 5 kadının yazdığı metinlerden, orijinalliği bozulmadan alınan cümlelerin, düzenli bir biçimde sıralanması sonucu ortaya çıkmıştır. Günümüzde halen devam eden eğitim hakkının kısıtlanması sorunu, bu 5 kadının yazdıklarının yardımıyla gösterilmeye çalışılır.

{773479}

Mimar Sinan Üniversitesi, Geleneksel Türk Sanatlar Bölümü’nden Berke Aşık, ‘Paradoks’ isimli halı üzerine dijital baskı çalışmasında Türk Halıcılık Sanatı’nda önemli bir dönem olan 16. 17. Yüzyıl Uşak Halı Grubu içerisindeki Yıldızlı Uşak Halılarından esinlenmiştir. Işık-gölge oyunlarıyla boyutlandırılmış eser halının bir kağıtmış gibi elle sıkıştırılıp, buruşturulmuş ve şekillenmiş hali gibi durur. Eski eserlere acaba ne kadar değer veriyoruz? sorusu hemen aklımıza geliverir.

Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Seramik ve Cam Tasarımı Bölümü’nden Egemen Kemal Vuruşan’ın ‘İsimsiz’ video ve enstalasyon çalışmasında kristal kesme su ikramlıklar, cam bardak altlıklar ve el işlemesi dantel öğeler kullanır. Su ikramlıklarının içerisindeki teknolojik atıklar epoksi içeriğiyle sunularak su hissiyatı yaratır. Enstalasyonda yer alan videoda ise bir elin özenerek işlediği dantellerin yapım süreci izleyiciye aktarılır. Sanatçı bu çalışmasında Türk toplumunun misafirperverliğinden esinlenerek eve gelen konuklara ikram edilen ve aynı zaman da çocuklara miras olarak bırakılan kristal kesme su ikramlıkları, geleneksel cam bardak altlıkları ve el işlemeli dantel örtüleri kullanmak istemiştir. Tüm bu öğeler günümüz şehirlerinin teknolojik, sosyal ve yapısal değişim sürecinde kara mizah olarak işlenir ve hemen aklımıza şu soruyu getirir:

‘Acaba hangi değerlerimizi geleceğe miras olarak bırakıyoruz?’

Marmara Üniversitesi, Seramik ve Cam Bölümü’nden Merve Karalı, ‘Gömlekler’ isimli seramik çalışmasında sevginin var olduğu bir dünyada, savaşın delilikten başka bir şey olmadığını bizlere gösterir. Üzeri yıldızlarla dolu bu seramikten gömlekler patlayan silah seslerini, yükselen sessiz çığlıkları ve kolları bağlı kurşun kokulu insanları akla getirir.

Bu seçkilere benzer daha birçok değerli çalışmayı görmek için Base 2020 siz sanatseverleri 25 Kasım’a kadar Tophane-i Amire’ye bekliyor.

OGGUSTO Sanat Editörü Feride Çelik’in diğer yazılarını okumak için tıklayın.

Dünyanın en yeni haberlerini ilk bilen olmak için haftalık e-bültene kaydolun.