Rengin Mimarisi Üzerine Sergi: Colors in Between

Renkli yüzeylerin yan yana üst üste gelişlerinden oluşan, mekansal bir derinliğe gönderme yapan kompozisyonlar olarak tanımladıkları Colors in Between sergisini, yaratıcıları Ebru Döşekçi ve Suat Akdemir’den dinledik.

Ebru Döşekçi

Suat Akdemir

Ebru Döşekçi

Yeni serginizden biraz bahseder misiniz? Fikir nasıl oluştu ve gelişti?

Fikir In-Between kurucuları Bilgen ve Dilek’in. Suat ve ben yakın arkadaşız. Birbirimizin işlerini de hem çok beğenir hem de farklı disiplinlerde olmalarına rağmen birbirine yakın buluruz. Bu bağlantıyı onlar da hissetmiş olmalı ki böyle bir teklifle geldiler. Sergi kurulduktan sonra işler arası paslaşmanın gücünü daha fazla gördük.

Çalışmalarınızda kullandığınız renkler, yaşam felsefenizde nasıl bir öneme ve yere sahip?

Renk benim için çok önemli. Bazen bir renge takılırım ve giysilerimden evime kadar her yerde görmek isterim. Uyumsuz olabilecek renklerin tonlarıyla oynayarak uyum yaratmaya çalışırım.

Renklerin taşıdıkları anlamları ve hissettirdiklerini eserlerinize nasıl taşıyorsunuz?

Her rengin farklı enerjisi ve frekansı var. Bunu Budizm’de, tasavvufta, farklı inançtaki kültürlerde de görüyoruz. Örneğin ‘ses dalgası’ heykellerimde renkleri seçerken bu öğretilerden yola çıktım. Soyut minimal işlerde de renk en az form kadar öncelik taşıyor benim için. Yaratım sürecinde hep işi rengiyle hayal ederim. Sanki başka bir renk olsa o iş doğru olmazmış gibi gelir. Rengin matlığı veya parlaklığı, ışığı nereden alıp, gölgeyi nasıl vereceği ve yansımaları katman katman işi meydana getirir.

Mekansal ve duygusal deneyimi yoğunlaştıran çalışmalardan bir seçki sunuyorsunuz… Peki, bu seçkiyi yaratırken aranızdaki uyumu nasıl yakalıyorsunuz?

Suat da ben de rengi işle birlikte inşaa etmeyi, kullandığımız minimal dili renklerle zenginleştirmeyi seviyoruz. Suat’ın ustalığına benim erişmeme daha var ama birlikte çok güzel bir sinerji yakaladığımızı düşünüyorum.

{774146}

Eserlerinizin üretirken neyle ve nasıl motive olursunuz?

Atölyeye girdikten sonra küçük bir çocuğun sonucu ne olacağını bilmeden ve umursamadan legolarının içine dalıp saatlerce yapıp bozarak adeta bir trans halinde zaman geçirmesi gibi benim de sürecim.

O sırada müzik dinlerim, arada dans ederim. Bazen yatar dergi kitap okurum. O sırada arka planda iş tamamlanır kafamda. Her zaman başarılı olmaz ama. O zaman da yaptığını beğenmeyip bozan çocuk gibi hiç acımadan vazgeçerim o işten.

Sanat hayatınızda bir kırılma noktası oldu mu? Olduysa bu durum nasıl gerçekleşti?

İkinci bir işim daha var. O işten para kazanmaya başlayınca sanatımda ve üretimimde daha özgürleştim, bu da işlerime yansıdı. Kırılma noktası orasıydı bence.

Gelecek için yeni projeler ve fikirler var mı?

Her zaman proje ve fikir var. Şu an en fazla gerçekleşmesini dilediğim yurt dışında bir atölye açma projemiz.

Suat Akdemir

Fikir nasıl oluştu ve gelişti?

Bu çalışmalar pandemi günlerinde, atölye dışı zamanlarda bir tür algoritma geliştirme denemeleriydiler. Renkli yüzeylerin yan yana üst üste gelişlerinden oluşan, mekansal bir derinliğe gönderme yapan kompozisyonlar… Birçok fotoğrafları çekildi, maketleri oluşturuldu. Sonsuz sayıdaki kompozisyonlardan bazılarının 40×40 cm tuvallere akrilik boya ile uygulandı ve sonrasında yeniden gruplar halinde kompozisyon denemeleri yapıldı ve sergilenecekleri mekanla ilişkileri gözetildi.

{774045}

Renklerin taşıdıkları anlamları ve hissettirdiklerini eserlerinize nasıl taşıyorsunuz?

Renklerin diğer renklerle ilişkisi bende müziğe ve şiire de kulak açar ve çağrışımlar yoluyla diğer çalışmalarım için ilham kaynağı olurlar. Beyaz monokrom yüzeyler, ton farkları içinde bir kilit açar ve geçmiş ile gelecek arasında zaman dışı bir yoluculuğa çıkartır. Bu; çalışmayı sürdürmem için bir tür yakıttır.

Eserlerinizi üretirken neyle ve nasıl motive olursunuz?

Üretme aşaması zaten, yorgunluk zamanları hariç, hep içimde olan çalışma dürtüsü, merak ve heyecan duygularının yoğunlaşmasıyla gerçekleşir. Anlık, spontane gelişen jestlerin, fikirlerin uygulanmasıyla sürer.

Sanat hayatınızda bir kırılma noktası oldu mu? Nasıl gerçekleşti?

‘Kırılma’ bence hep olur. Sanatçı bunları o an çalışmasına yansıtmayabilir, belki farkında da değildir. Ancak ‘kırılma’ bilinçdışı gerçekleşmiştir. Mesela birden tüm yaptıklarının yeterince iyi olmadığının kuşkusuyla ya da kendini aştığı yanılgısıyla… Bunların ikisinin de doğru olmadığını düşündüğümde… Bilinç ve bilinçaltının zihinsel gel-gitlerin varlığına rağmen çalışmalarını sürdürebilmesinin bizatihi kendisidir ‘kırılma’.

Gelecek için yeni projeler ve fikirler var mı?

Çalışırken hiç geleceği, projeyi, sergileri, düşünmem. Şöyle olur; ben zaten hep çalışıyorumdur. Yeri ve zamanı geldiğinde proje, seri ortaya çıkar. Çalışmalarımın bir projeye dahil olmasına değil de projenin çalışmalarıma uygunluğunu gözetirim.